دوره دکتری مدیریت
هدف از ايجاد دوره دكتری مديريت صنعتی در دانشگاه صنعتی شریف، تربيت افرادی است كه با احاطه يافتن به آثار علمی در زمينه‌های مديريت و آشنا شدن با روش‌های پيشرفته تحقيق و دستيابي به جديدترين مباني آموزش و پژوهش بتوانند با نوآوری در زمينه‌هاي علمی و تحقيقی، در رفع نيازهای كشور و گسترش مرزهای دانش، در اين رشته موثر بوده و به تازه‌هايی در جهان دانش دست يابند. دانش‌آموختگانی كه به اخذ مدرك دكتری (Ph.D.) مديريت دانشگاه نائل می‌شوند، بايد بتوانند با تكيه بر آموخته‌هاي خود رهبری فعاليت‌های آموزشی و پژوهشی را در سطوح عالی عهده‌دار شده و بنا بر ويژگی‌های خاص اخلاقی حرفه‌ای و توانمندی‌های فردی، شايستگی تصميم‌گيری و مديريت اينگونه فعاليت‌ها را تا حصول نتايج مطلوب از خود نشان دهند.
اهداف دوره دكتری عبارتند از تربيت:

                 1.  محققين توانا و رهبران فكری و علمي مديريت با توجه به نيازهای كسب‌وكارها در دنيای امروز در ايران و عرصه‌های بين‌المللی     
                 2.  استادانی برجسته كه بتوانند با توجه به توانمندی‌ها و دانش خود و با تكيه بر اخلاق حرفه‌ای و فرهنگ اسلامی و ملی در رشته مديريت فعاليت نمايند.
 
به‌طور خاص، در دوره دکتری به دنبال تربیت متخصصانی هستیم که افزون بر تسلط بر بدنه اصلی دانش در رشته مدیریت، در شاخه‌های تخصصی‌تر آن همچون مدیریت منابع انسانی، مدیریت عملیات و زنجیره تأمین، مدیریت استراتژیک، کارآفرینی، بازاریابی و تحقیق در عملیات نیز دارای بالاترین تخصص و تسلط بر دانش معاصر بوده، و با به‌کارگیری روش‌های کیفی و کمی در کنار اخلاق پژوهش، به توسعه مرزهای نظری رشته مدیریت بپردازند.
مدت مجاز تحصيل در دوره دكتري حداقل 6 نیمسال و حداکثر 8 نیمسال است. مدیریت تحصيلات تكميلی دانشگاه، می‌تواند به پيشنهاد استاد راهنما و تأیید دانشكده، یک نيمسال تحصيلی را به مدت مجاز تحصيل دانشجو اضافه کند، و یا در صورت احراز شرایط دفاع در مورد حداقل سنوات تصمیم‌گیری نماید. تمدید برای نیمسال دهم منوط به اخذ مجوزهای لازم از مدیریت تحصیلات تکمیلی دانشگاه است.
در این دوره، دانشجویان دروس اصلی مبانی، نقد و بررسی نظريه‌های سازمان و مديريت، روش تحقیق کیفی، و روش تحقیق کمی را می‌گذرانند. به علاوه دانشجویان در درس سمینار تخصصی به همراه استاد یا اساتید راهنما به واکاوی حوزه تخصصی خود می‌پردازند. دانشجویانی که زمینه تحصیلی و تحقیقاتی آنها با دانش مورد نیاز برای انجام پایان‌نامه‌شان هماهنگ نباشد، تعدادی دروس جبرانی را نیز باید بگذرانند. پس از گذراندن دروس با موفقیت، امتحان جامع دوره دکتری در دو شکل کتبی و شفاهی برگزار می‌گردد. در شکل کتبی، دروس اصلی محتوای امتحان را تشکیل می‌دهند و در شکل شفاهی، دانشجو به ارائه منتقدانه‌ای از مرز(های) دانش می‌پردازد که پس از واکاوی پژوهش‌های تخصصی رشته خود به آنها دست یافته است. محتوای این بخش، سرآغاز مسیر پژوهش دانشجو خواهد بود. حداقل نمره قبولي در هر درس 14 از 20، و حداقل ميانگين كل قابل قبول در دوره آموزشي 16 از 20 است. احراز حد نصاب لازم در يكـی از آزمون‌هـای زبـان خـارجی مـورد تأييـد شـورای تحصيلات تكميلی دانشگاه پيش‌نياز شركت دانشجو در امتحان جـامع خواهـد بـود.

در ابتدای فاز پژوهش، دانشجو موظف است از نيمسال دوم تحصيلی بر روي موضوع مشخصی مطالعه كرده و پيشنهاد پژوهشی خود را تهيه كنـد. دانشـجو پس از قبولی در امتحان جامع و حداكثر تا پايان نيمسال چهارم تحصيلی لازم است كه از پيشنهاد پژوهشی خود در حضور هيأت داوران دفاع كند. ثبـت نـام دانشـجو در رسـاله دكتـری پـس از قبـولی در امتحـان جـامع و تصـويب موضوع رساله دكتری صورت می‌پذيرد. عملكرد دانشجو در انجام رساله زير نظـر اسـتاد راهنماي رساله در پايان هر نيمسال تحصيلی به صورت مطلوب (S) يـا نـامطلوب (U) در كارنامه وی ثبت می‌گردد. پس از تدوين رساله و تأييد كيفيت و صحت مطالب آن از نظر علمـی و ويرايشـی از طرف استـاد راهنـما و نيز انتشـار مقـاله‌های مسـتخرج از رساله در مجلـه‌های با اعتـبار بـين‌المللی و تصويب شورای تحصيلات تكميلی دانشكده، دفـاع از رسـاله دكتـری در حضور هيأت داوران رساله (تا پايان نيمسال هشتم) صورت می‌پذیرد.